เสรีภาพและความจริง

เคยสงสัยตัวเองอยู่หลายๆ ครั้ง
ว่าเราเป็นคนที่โลเล หันไปเหมากับความคิดของมนุษย์ได้ง่ายๆ เกินไปไหม

พักหลังๆ ยิ่งรู้สึกง่ายๆ ว่าตัวเอง "สับสน" กับสิ่งที่เป็น สิ่งที่ทำ
ความรู้สึกสับสนกับตัวเอง เป็นความทรมานอย่างหนึ่งเหมือนกันนะ
ตกลง อะไรมันถูก หรือมันผิดกันแน่วะ (กับตัวเอง )
อะไรใช่ไม่ใช่คะ (อันนี้พูดกับพระเจ้า)

เมื่อวานนี้มีการอธิษฐานกลุ่มสมาพันธ์พันธกิจความหวัง
ไปร่วมอธิษฐานด้วยความรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก
วนไปวนมากับความคิดและความรู้สึก
ทรมานจริงๆ นะ
ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน (ก่อนหน้านี้ได้ข่าวว่าพระเจ้าบอกให้อดทนละ -_-)
ก็คาดหวังอย่างรุนแรง ขอพระเจ้ามาเยียวยา รักษา ปลดปล่อย

อธิษฐานนมัสการไปสักพัก
มีเสียงขึ้นในใจ บอกว่า เรากำลังจะโตขึ้น กำลังจะต้องโตขึ้น

พระเจ้าเร้าใจให้อธิษฐานว่ืา ขอความจริงของพระเจ้ามาปลดปล่อย
รู้ว่าสิ่งที่จะรักษา่ความรู้สึกได้ คงต้องเป็นความจริงเที่ยงแท้จากพระเจ้าเท่านั้น

มีคำเผยพระวจนะ 2 เรื่องมาถึงที่ประชุม

กิ่งไม้กิ่งหนึ่ง ถูกลิดออกจากต้น
อาจจะดูเหมือนกำลังจะตาย แต่ไม่ใช่
เพราะพระเจ้าจะนำกิ่งนั้นกลับไปติดกับกิ่งที่ถูกเตรียมไว้
และจะมีชีวิตเกิดขึ้น จะเกิดดอกออกผล

ก้อนหินก้อนหนึ่ง มีต้นไม้ต้นเล็กๆ งอกออกมาจากก้อนหินนั้น
สิ่งที่ประหลาดคือ ก้อนหินที่แข็งกระด้าง ไม่มีชีวิต จะเกิดต้นไม้ได้อย่างไร...
.
.
ต้นไม้ต้นนั้นโตขึ้น และรากของต้นไม้ค่อยๆ แทงลงไปในก้อนหิน
มีน้ำที่รดลงไป
ก้อนหินค่อยๆ กลายเป็นดิน
พร้อมที่จะเป็นแหล่งกำเนิดชีวิตใหม่

ก็อธิษฐานกับพระเจ้าทันที
รู้ว่าพระเจ้าพูดด้วยเรื่องอะไร
ขอพระวิญญาณและชีวิตที่มาจากพระเจ้า เข้ามาทำงาน ทำการปลดปล่อย
ทำการรื้อฟื้น ชุบชีวิตให้กับทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต การทำงาน การรับใช้ การดูแลคน
ต่อสู้รับใช้ในฝ่ายกายภาพมานาน แล้วก็เหนื่อยและไม่เห็นอะไร
ขอพระเจ้าเทฤทธิ์เดชของพระเจ้าลงมา
ผ่านพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์

เพราะสมองและเรี่ยวแรงที่มี ก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว

... ช่วงที่ผ่านมามีการเปลี่ยนแปลงหลายๆ อย่างในชีวิต
ยอมรับกับตัวเองว่า กำลังมองเหล่าสิ่งนั้นเป็นความฝัน
สิ่งที่กำลังมีอยู่ถืออยู่ ก็เป็นเหมือนก้อนหินจริงๆ
ได้แค่ถือ...
แต่ทะลุทะลวงไปทำอะไรไม่ได้เลย

พระเจ้่ากำลังทำงานของพระองค์ และพระองค์จะทำในสิ่งที่เกินความคาดหมาย
การฟื้นฟูจะลงมาแน่ คนที่รู้จักพระเจ้า จะพร้อม จะรอคอย
และจะมีชีวิตอยู่เพื่อการทำงานร่วมกับพระองค์
ต่อสู้กับพระองค์

พระเจ้ามาพูดกับที่ประชุมผ่านการเผยพระวจนะอีกครั้ง

ม้าศึกนั้นมีพร้อมแล้ว
สิ่งดีที่พระเจ้าได้จัดเตรียมไว้ ก็มีอยู่ตรงหน้าแล้ว
แต่ขุนศึก กลับหายกระจายไป
บ้างไม่ยอมขึ้นหลังม้า
บ้างขึ้นหลังม้าแล้ว แต่ไม่บังคับม้าให้วิ่งออกไปเข้าสู่การต่้อสู้

เมื่อเราตัดสินใจจะเป็นขุนศึกของพระเจ้า
จงรู้ว่า พระเจ้าจัดเตรียมสิ่งดีที่จะร่วมรบกับเรา
หาให้เจอ เห็นคุณค่า และออกรบไปด้วยกัน

สิ่งที่พระเจ้าพูดด้วยก็เป็นคำตอบของหมี่มากๆ เลยนะ
ตั้งใจว่า จะอดอาหารอธิษฐาน
วางแผนงานและลงรายละเอียดชีวิตด้านต่างๆ
และใช้สิ่งที่มีทุกๆ อย่างที่พระเจ้่าให้ อย่างดีที่สุด
.
.
.
แต่มันยังไม่หายค่ะ พระเจ้าคะ

กลับมาบ้านอธิษฐานต่อ
ฟังเพลงนมัสการจนนอนหลับไป
บอกพระเจ้าว่า ตื่นมาแล้วขอให้หายนะคะ

ตื่นมาด้วยอาการเหน็ดเหนื่อย เพราะนอนน้อยมา 2 วันละ
ตอนที่ลุก ก็ต้องตัดสินใจอยู่นาน
ตัดสินใจที่จะลุก ตัดสินใจที่จะไม่รู้สึกอะไรอีก

ระหว่างนั่งรถไปทำงาน ก็มีบางสิ่งผุดขึ้นมาในใจ
เสรีภาพจะเป็นสิ่งที่ช่วยเรานะ...

เปิดพระคัมภีร์อ่านบทเพลงคร่ำครวญบทที่ 4 ต่อจากเดิมจนจบ
เพื่อเป็นการไม่เสียเวลา

หลังจากนั้นคิดว่า อยากจะกลับไปอ่านพระคัมภีร์ใหม่บ้าง (เพราะเอเสเคียลยาวเหลือเกิน -_-)
ก็เปิดดูใน PPC เป็น list พระคัมภีร์
แล้วอยู่ดีๆ ก็ตัดสินใจอ่านกาลาเทีย

เปาโลพูดกับคริสตจักรของกาลาเทีย เรื่องการเป็นทาสธรรมบัญญัติ
ไม่ได้เห็นด้วยกับการเข้าสุหนัต ออกจะคัดค้านด้วยซ้ำ
กับพวกที่ทำๆ กันเป็นประเพณี

ให้มีเสรีภาพโดยพระวิญญาณ
มีเสรีภาพกับพระเจ้า โดยการไถ่ของพระเยซูคริสต์
ไม่ใช่ชอบธรรมด้วยธรรมบัญญัติและการทำตามๆ สิ่งที่มนุษย์คิดว่าดี

คงต้องอาศัยการรื้อฟื้นสักระยะ
จากชีวิตที่อยู่ใต้ธรรมบัญญัติมายาวนาน
เปลี่ยนแปลงเป็นชีวิตที่ควรคู่กับฤทธิ์เดช มีสันติสุข
อาจจะต้องมีกระบวนการและการช่วยเหลือจากพระเจ้าแบบพิเศษๆ ล่ะนะ

แต่ไม่เป็นไรค่ะ
พร้อมที่จะโต
พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลง
ขอพระเจ้าช่วยเหลือนะคะ
.
.
.
.

ขอบคุณพระเจ้าสำหรับคำตอบทุกๆ คำนะคะ
รักพระเจ้ามากๆๆๆๆๆ ขึ้นทุกวันเลยค่ะ