--เพื่อการเป็นพร--

เมื่อวันก่อน อธิษฐานกับพระเจ้าว่า
อยากมีชีวิตที่เป็นพระพรกับคนอื่น
เป็นที่พึ่งใหคนอื่นได้
ดูแลคนอื่นได้...



วันนั้น และต่อๆ มา
พระเจ้าตอบคำอธิษฐานด้วยการสอน
มีคนตักเตือนในสิ่งที่เราไม่ถูกต้อง
การพูดที่ไม่คิดถึงคนอื่น
การทำงานที่ไม่ได้เคารพการตัดสินใจหรือเส้นขงอคนอื่นที่ชัดเจน
การเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง
และได้เรียนรู้จักอะไรอีกมากมาย


ข้อมุลที่อัดแน่นเต็มหัว
ทำให้เรารู้ว่าเราต้องเปลี่ยนแปลง
ต้องเติบโตขึ้น
ต้องรู้จักคนอื่น และความลึกซึ้งของจิตใจคนอื่นมากขึ้น

แล้วเราถึงจะเป็นพรให้กับคนอื่นได้มากกว่านี้

ขอบคุณพระเจ้า
ยินดีรับการสอน การตักเตือน และการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างค่ะ
(ถ้าช้าไปหน่อย ก็ขอพระเจ้าและพี่น้องรอหมี่ด้วยนะคะ >_<)

รักพระเจ้า

เคยมีคนบอกว่า
เราเป็นคนที่ไม่มีอะไรดีเลย
นอกจาก...
รักพระเจ้า

ฟังๆ ดูแล้วอาจจะน่าเสียใจ
แต่ว่าคำนั้น ถูกจดจำมาถึงวันนี้
จำด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจ
และจำด้วยความรู้สึกว่า
... ขอให้เป็นอย่างนั้นตลอดไป...

เกิดมาตั้งแต่เด็กก็ไม่มีความสามารถพิเศษอะไรสักอย่าง
ร้องเพลงเพี้ยน เล่นดนตรีไม่เป็น
วิชาอะไรก็ไม่เด่นสักอย่าง
เป็นเป็ด ที่ว่ายน้ำเร็วกว่าชาวบ้านบ้าง
... ก็เท่านั้น ...

แต่ว่าเป็ดตัวนี้ได้รู้จักตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ
ตั้งแต่รู้จักพระเจ้าแรกๆ
ก็ไม่รู้ว่าทำไม ถึงไม่เลือกพระเจ้าไม่ได้

กลัวบาป กลัวพระเจ้าทำโทษ?
อาจจะมีบ้างมั้ง

แต่กลัวพระเจ้าเสียใจคงจะทำให้คิดหนักมากกว่า
ไม่ไปกับพระเจ้าไม่ได้ เพราะรู้ว่าพระเจ้าเป็นจริง

แต่มีความสุขกับพระเจ้าได้ ไม่ว่าอารมณ์ไหน สถานการณ์ใด
เพราะรู้ว่าพระเจ้ารัก
และเพราะรักพระเจ้า


แม้ไม่มีอะไรเลย
แต่รักพระเจ้า
ก็คงจะดีกว่ามีทุกสิ่งรอบกาย
แต่คุณค่าความรักพระเจ้า หายไปจากชีวิต

ขอให้เป็นอย่างนี้ตลอดไป รักพระเจ้าอย่างนี้ตลอดไปนะคะพระองค์
สดด 86